समीरदादा

अशीच एक स्थापना मला आठवते ती श्री महादुर्गेश्‍वरीची. महादुर्गेश्‍वर लिंग  सर्वप्रथम बापूंनी  आमच्याकडे दिलं. हे महादुर्गेश्‍वर लिंग जे आहे तेे अत्यंत श्रेष्ठ आणि पवित्र असं लिंग आहे. हे कलियुगातलं आद्य ज्योर्तिलिंग आहे. हा स्त्रीअंबिकेश्‍वर आहे. ह्याची पूजा योग्य पद्धतीने झाली पाहिजे. आणि एकदा प्रवचनामध्ये कार्याची सिद्धता आणि शुद्धता या दोन गोष्टींचा विचार बापूंच्या मुखातून नेहमी येत असतो. परंतु ते ज्योर्तिलिंग ठेवताना ते किमान एक महिना तरी कुठल्यातरी पुरोहिताकडे असावं या उद्देशाने ते आमच्याकडे दिलं होतं. या लिंगाची पूजा कशी करावी हे सांगण्यात आलं. त्यापद्धतीने पूजा सिद्ध झाली आणि ज्या दिवशी त्याची स्थापना करायची होती पहाटे साडेतीन वाजता ज्योर्तिलिंग आमच्या घरातून बापूंच्या घरी आणलं. बापू आणि आईने ज्योर्तिलिंगांचे औक्षण केलं. आणि ज्या ठिकाणी याची स्थापना करायची होती त्या स्थापनेपासून मुख्य दरवाजापर्यंत गुरूक्षेत्रम्च्या मुख्य दरवाजापर्यंत समीरदादा, पौरससिंह आणि स्वप्नीलसिंह या तिघांनीही सात वेळेस दडंवत घालून  यायचं आणि त्यानंतर त्याचं दर्शन घ्यायचं  असं सांगण्यात आलं होतं.

ते ज्योर्तिलिंग घेऊन यायचं अन् त्याला हळदकुंकू लावायचं असं न करता त्याचा जो विधी होता तो विधी योग्य पद्धतीने करून सातवेळेस दंडवत घालून ते तिघेही प्रत्यक्षपणे आले. त्यानंतर पायघड्या त्यांनी धोतराच्या आणि साडीच्या घालून ते ज्योर्तिलिंग आपल्या स्थानावरती स्थापन केलं. ज्यावेळेस त्या ज्योर्तिलिंगाला  परिक्रमा घालायची होती त्यावेळेस बापू स्वत: अनवाणी बापू आमच्या समक्ष  होते. आणि ते ज्योर्तिलिंग स्थापन करण्यापूर्वी सर्वत्र वाद्यांच्या गजरामध्ये त्याला पूर्ण हॅप्पी होमच्या परिसरामध्ये परिक्रमा घालण्यात आली.

ज्योर्तिलिंगाची स्थापना झाली. बापूंच्या घरांमध्ये पौरससिंह आणि निष्ठाविरा या दोघांनी नवचण्डी यागाचे अनुष्ठान  केलं. त्या यागामध्ये आवश्यक असणार्‍या गोष्टी त्या बापूंना विचारून घेतल्या जात होत्या. हा याग कशापद्धतीने कोणत्या पद्धतीने करावा याची माहिती घेतली जात होती. कोणत्याही गोष्टीची कमतरता भासू नये म्हणून तीन-तीन चार-चार दिवस आधी या सर्व गोष्टींच्या मिटींग्ज घेतल्या जात होत्या. त्या मिटींग्समध्ये लिस्टींग केलं जायचं. साहित्य कुठल्या प्रकारे जमवायचं कुठल्या पद्धतीने साहित्य एकत्र करायचं. त्यांचा उद्देश हाच असायचा. नंदाईने एकदा बोलून पण दाखविला आमचा उद्देश हाच आहे. पूजा होत असताना सगळ्यांनी त्या पूजेचा आनंद घेतला पाहिजे. कुठलीतरी गोष्ट राहिली आणि त्या गोष्टीकडे सगळ्यांचे लक्ष लागते. त्यामुळे सगळ्यांनी त्या पूजेकडे लक्ष द्यावं असं न होता सगळ्या गोष्टीचं लिस्टींग करून त्याचं डिव्हायडेशन करून प्रत्येकाने ती व्यवस्थित सामुग्री एकत्र करावी आणि ऐन पूजेच्या वेळी ती सामुग्री शोधण्यात वेळ न दवडता  मूळ पुजेकडे किंवा मूळ गाभा आहे  त्याकडे लक्ष द्यावे. या हेतूमुळे सगळेजण त्या पूजेचा आनंद घेताना दिसत होता.